Η Γ΄ κατ’ επανάληψιν Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας συγκλήθηκε τον Απρίλιο του 1827, χωρίς να έχουν αναδειχθεί εκ νέου πληρεξούσιοι. Η Εθνοσυνέλευση ψήφισε το Πολιτικό Σύνταγμα της Ελλάδος, με το οποίο το νομοθετικό σώμα μετονομάστηκε σε Βουλή των Ελλήνων. Οι βουλευτές κανονικά θα εκλέγονταν από τον λαό με έμμεση εκλογή σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο του 1823. Ωστόσο, για τη συγκρότηση της Βουλής του 1827 δεν προκηρύχθηκαν εκλογές.
Τον Σεπτέμβριο του 1825 είχαν προκηρυχθεί εκλογές για το Δ΄ Βουλευτικό, το οποίο όμως δεν συγκροτήθηκε, καθώς στο μεταξύ συγκλήθηκε η Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου (Απρίλιος 1826). Έναν χρόνο αργότερα, στην Γ΄ κατ’ επανάληψιν Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας μετείχαν αρκετοί από τους εκλεγέντες παραστάτες για το Δ΄ Βουλευτικό. Η ίδια Εθνοσυνέλευση χωρίς να προκηρύξει εκλογές αναγνώρισε ως μέλη της υπό συγκρότηση Βουλής, όσους είχαν εκλεγεί μετά τον Σεπτέμβριο του 1825. Επιπλέον, με ψήφισμά της η Εθνοσυνέλευση, την 1η Μαΐου 1827, όριζε πως οι εργασίες της Βουλής θα ξεκινούσαν, εφόσον παρίσταντο 45 βουλευτές, ενώ δεν θα διαλυόταν πριν την άφιξη του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Οι εργασίες της Βουλής ξεκίνησαν στις 20 Ιουνίου 1827, με παρόντες 50 αντιπρόσωπους. Σε κάποιες επαρχίες καθυστέρησε αρκετά η διεξαγωγή εκλογής αντιπροσώπου, με αποτέλεσμα, τον Αύγουστο του 1827, η Γραμματεία των Εσωτερικών να εκδώσει εγκυκλίους για την επίσπευση των εκλογών (επαρχίες Αθηνών, Ύδρας, Ίου, Καρπάθου, Μυκόνου, Νάξου, Πάρου, Πάτμου, Ψαρών, Σάμου, Σίφνου, Σκοπέλου, Σπετσών, Τήνου). Οι τελευταίοι βουλευτές έγιναν δεκτοί στο σώμα τον Δεκέμβριο του 1827.
Κατά τη διαδικασία εξέλεγξης κατατέθηκαν διαφορετικά έγγραφα εκλογής σε ορισμένες επαρχίες (π.χ. επαρχίες Αρκαδιάς, Φαναρίου, Καλαμάτας, Μιστρά, Βοστίτσης), ενώ διαπιστώθηκε παρατυπία κατά τη διαδικασία ανάδειξης στην επαρχία Δερβενοχωρίων και διατάχθηκε η επανάληψη της εκλογής. Δεδομένου ότι το Πολιτικό Σύνταγμα (1827) όριζε ως επαρχίες της Ελλάδας όσες είχαν συμμετάσχει στην Επανάσταση, προέκυψαν ζητήματα αποδοχής αντιπροσώπων από περιοχές, όπου είτε δεν είχε εδραιωθεί η Επανάσταση είτε είχε κατασταλεί. Ορισμένες από αυτές αντιπροσωπεύθηκαν (Χίος, Θεσσαλία και Μακεδονία), ενώ σε άλλες δεν έγιναν δεκτοί οι αντιπρόσωποι (Ήπειρος, Κυδωνίες και Μοσχονήσια). Τέλος, επιμέρους ζητήματα όπως η χωριστή αντιπροσώπευση των επαρχιών Αποκούρου και Βενέτικου ή η κοινή αντιπροσώπευση της Ανατολικής και Δυτικής Σπάρτης διευθετήθηκαν κατά την εξελεγκτική διαδικασία.
