Ήλθεν ένας με γράμματα του Γιαννάκη Χατζηπέτρου προς τον πατέραν του και Στορνάρην όστις ζητούσεν την αντιπροσωπείαν διά το Βουλευτικόν <η οποία> να υπογραφή από την επαρχίαν όλην.
Εσυνάχθησαν εις Βαρδάρι όλη η οικογένεια <Στορνάρη>, εις την οποίαν εκρέμοντο οι ψήφοι όλοι, πλην δεν ήξευραν τι σημαίνει «παραστάτης», και θεωρώντας το ως έν Καπι-κεχιαγιλίκι (: αντιπροσώπευση στην Υψηλή Πύλη) ή μάλλον ρεχέμι (: όμηρος), ζητούσαν να προσδιορισθή ο μισθός των.
Εις μάτην εκοπίασα να τους πληροφορήσω ότι ήτον συμφέρον και της οικογενείας των και της επαρχίας να πηγαίνη και ένας από αυτούς να συνευρίσκεται με τον Γιαννάκην. Τέλος πάντων, διότι εσυμβιβάσθησαν, δεν πηγαίνει κανένας από την οικογένειά των, δεν έστειλαν ούτε άλλον, αλλ’ ούτε τον Γιαννάκην διώρισαν. Όλον τον Οκτώβριον εδιατρίψαμεν εν άκρα ησυχία εις Ασπροπόταμον. Αναχωρήσαμεν τέλος πάντων, αποχαιρετισθείς ο Στορνάρης με τους περισσότερους συγγενείς του.
