Με βάση τον εκλογικό νόμο της 9ης Νοεμβρίου 1822 και τη διακήρυξη του Εκτελεστικού Σώματος της ίδιας ημέρας, προκηρύχθηκαν εκλογές για το Β΄ Βουλευτικό, ωστόσο η Διοίκηση τελικά προχώρησε στη σύγκληση της Β΄ Εθνοσυνέλευσης στις 29 Μαρτίου 1823.
Για την εκλογική διαδικασία στην Κρήτη δεν εντοπίστηκαν πληροφορίες. Από τα πρακτικά της εθνοσυνέλευσης επιβεβαιώνεται η συμμετοχή των Εμμανουήλ Αντωνιάδη, Αναγνώστη Παναγιώτου, Γεωργίου Παπαδάκη, Δημητρίου Παρδαλάκη, Χατζή-Αναγνώστη Παυλάκη, Χατζη-Στρατή Πελιβανάκη και Ζαχαρία Πρακτικίδη στις συνεδριάσεις.
Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της, συγκροτήθηκε σε σώμα το Β΄ Βουλευτικό. Στο σώμα αυτό την Κρήτη αντιπροσώπευσαν με την ιδιότητα του παραστάτη τέσσερις από τους πληρεξουσίους, οι Εμμανουήλ Αντωνιάδης, Γεώργιος Παπαδάκης, Δημήτριος Παρδαλάκης και Ζαχαρίας Πρακτικίδης. Το γεγονός ότι το νησί δεν συγκαταλέγεται ανάμεσα στις διαφιλονικούμενες εκλογές, των οποίων η εξέταση παραπέμφθηκε κατά την πρώτη συνεδρίαση του Βουλευτικού, στις 26 Απριλίου 1823, σε ειδική επιτροπή ελέγχου των παραστατικών εγγράφων, δείχνει ότι δεν υπήρχε αμφισβήτηση ως προς το αποτέλεσμα.
Ωστόσο ο Γ. Παπαδάκης δεν άσκησε ουσιαστικά καθόλου τα βουλευτικά του καθήκοντα, καθόσον στις 28 Απριλίου ενημέρωσε το σώμα ότι ήταν αναγκασμένος να αναχωρήσει εσπευσμένα για την Ύδρα, προκειμένου να ενεργήσει για να διευκολύνει την αποστολή ελληνικών πολεμικών πλοίων στην ιδιαίτερη πατρίδα του για την αντιμετώπιση του εχθρικού στόλου. Μετά την ανάγνωση της επιστολής του ενώπιον της ολομέλειας δεν γίνεται άλλη μνεία του ονόματός του στα πρακτικά του σώματος και φαίνεται πως δεν συμμετείχε σε άλλη συνεδρίαση μέχρι το θάνατό του λίγους μήνες αργότερα, στην ανεπιτυχή προσπάθεια κατάληψης του φρουρίου της Γραμβούσας. Ο Παπαδάκης δεν αντικαταστάθηκε μετά το θάνατό του, με αποτέλεσμα η Κρήτη να μείνει με τρεις παραστάτες μέχρι τη λήξη της Β΄ Περιόδου.
Αναφορικά με τον Εμμ. Αντωνιάδη, στο τέλος του 1823 η περιφέρειά του αιτήθηκε για άγνωστους λόγους την καθαίρεσή του («αποβούλευσιν του παραστατικού χώρου»), αλλά το Βουλευτικό επιφυλάχθηκε, στις 5 Δεκεμβρίου 1823, να εκδώσει την οριστική απόφασή του για το ζήτημα αργότερα. Μολονότι στο προβούλευμά του προς τους προκρίτους και τους κατοίκους της Κρήτης, στις 7 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους, το σώμα υποσχόταν να τους δώσει μελλοντικά μια οριστική απάντηση σχετικά με τον Αντωνιάδη, φαίνεται ότι ουδέποτε επανήλθε στην υπόθεση.
