Γ΄ Βουλευτικό

Επαρχία Λεβαδείας

Ανάδειξη αντιπροσώπων

Με βάση τον εκλογικό νόμο, στην επαρχία Λεβαδείας αναλογούσαν δύο παραστάτες.

Η συνέλευση των κατοίκων της επαρχίας πραγματοποιήθηκε στις 5 Μαΐου 1824 στο Δίστομο και όχι στην έδρα της, όπως όριζε ο εκλογικός νόμος, πιθανά λόγω των πολεμικών συγκρούσεων στην περιοχή και ανέδειξε παραστάτη τον Ιωάννη Φίλωνος. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 9 Μαΐου, οι Λιβαδειώτες, που είχαν καταφύγει στη Σαλαμίνα λόγω του πολέμου, πραγματοποίησαν συνέλευση στο νησί και ανέδειξαν επίσης παραστάτη τον Ιωάννη Φίλωνος. Η επιτροπή ελέγχου των παραστατικών του Βουλευτικού ανακοίνωσε στην ολομέλεια την επικύρωση του αποτελέσματος της εκλογής στις 29 Ιουλίου 1824. Ο Ιωάννης Φίλωνος συμμετείχε στις εργασίες του σώματος από την πρώτη συνεδρίαση της Γ΄ περιόδου (1 Οκτωβρίου 1824).

Τη 1η Ιουλίου 1825 παρουσιάστηκε στο Βουλευτικό αναφορά κατοίκων της επαρχίας Λεβαδείας, στην οποία αιτούνταν την εκλογή και δεύτερου παραστάτη, επικαλούμενοι τον εκλογικό νόμο, ο οποίος όριζε ότι στις επαρχίες που ο πληθυσμός ξεπερνούσε τις εικοσιπέντε χιλιάδες αναλογούσαν δύο παραστάτες. Ενημέρωναν, λοιπόν, ότι προκειμένου να ασκήσουν τα εκλογικά τους δικαιώματα ανέδειξαν δεύτερο παραστάτη τους τον Ιωαννούλη (Γιαννούλη) Νάκο. Το Βουλευτικό αποφάσισε να εξετάσει αρμόδια επιτροπή κατά πόσο επιβεβαιώνεται ο πληθυσμός της επαρχίας και έπειτα να αποφασίσει. Οι κάτοικοι της επαρχίας επανήλθαν όμως στις 10 Αυγούστου του ίδιου έτους με νέα αναφορά προς το Βουλευτικό, επαναλαμβάνοντας ότι ο πληθυσμός της επαρχίας ξεπερνούσε τις εικοσιπέντε χιλιάδες και ζητώντας να γίνει δεκτός και ο δεύτερος παραστάτης τους. Την ίδια μέρα η ολομέλεια του Βουλευτικού αποφάσισε να επικυρώσει την εκλογή του δεύτερου παραστάτη και έκανε δεκτό τον Ιωαννούλη Νάκο. Ωστόσο η εκλογή του καταγγέλθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1825 από τον Εμμανουήλ Σπυρίδωνος, κάτοικο της επαρχίας, ο οποίος υπέβαλε αναφορά στο σώμα, υποστηρίζοντας ότι η διαδικασία δεν πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με τον νόμο, αλλά έγινε φατριαστικά. Το Βουλευτικό ζήτησε από τον Ιωαν. Νάκο να απολογηθεί εγγράφως. Η απολογία του δεν εντοπίστηκε, εντούτοις η κατηγορία απορρίφθηκε πιθανά από την ολομέλεια, καθώς συνέχισε να συμμετέχει στις εργασίες του σώματος μέχρι τη λήξη της περιόδου.

Πηγές

Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τ. 2, Αθήνα 1972, σ. 32.

Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τ. 7, Αθήνα 1973, σ. 4, 280, 303, 369,429, 443, 481, 486, 514.

Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τ. 8, Αθήνα 1974, σ. 406, 430, 472]

Μαρία Δημητριάδου (επιμέλεια), «Αρχείο Αγώνος» 1806-1832. Από τα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη. Επιτομές εγγράφων, τόμος Β΄, Αθήνα, Μουσείο Μπενάκη, 2013, σ. 70-71.

Παραστάτες

Παραπομπή

Μαργαρίτα Λιάγκα, «Γ΄ Βουλευτικό – Λεβαδείας», Α΄ Ελληνική Δημοκρατία. Άτλαντας δημοκρατικών θεσμών και διαδικασιών, Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων – Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών/ΕΙΕ – Βιβλιοθήκη της Βουλής, Αθήνα 2022 (ημερομηνία πρόσβασης xx/x/xxxx)